فرزاد حسنی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره حسرت از دست دادن زنده‌یاد اکبر عالمی به خاطره‌هایی که این مجری تلویزیونی و کارشناس برنامه‌های سینمایی برای نسل او ساخته بود، اشاره و بیان کرد: همیشه گفته‌ام لذت فیلم دیدن با اکبر عالمی یکی از بزرگ‌ترین لذت‌های عالم است که اگر کسی تجربه نکرده باشد یکی از مهمترین اتفاقات دنیا را از دست داده است. نگه داشتن فیلم در هر دقیقه و صحبت درباره فیلم اتفاقی است که خیلی‌ها در کلاس‌های او تجربه کرده‌اند و من حدود ۱۸ یا ۱۹ ساله بودم که تجربه‌اش کردم و هنوز در ۴۳ سالگی آن را به خاطر دارم.
وی با اشاره به آخرین ملاقاتش با زنده‌یاد عالمی ادامه داد: آخرین دیدار ما مربوط به مراسمی می‌شود که او مهمان بود و من مجری بودم و در پایان هم از اجرای من تعریف کردند که همیشه مدال افتخاری بر سینه‌ام خواهد بود.
حسنی اظهار کرد: از مهمترین برنامه‌های دهه ۶۰ در تلویزیون برنامه سینمایی «آن روی سکه» بود و ما دهه پنجاهی‌ها اولین بار با اکبر عالم ی به عنوان یک مجری که عالم هم هست آشنا شدیم در آن برنامه دیدیم که عالمی با اجرایی علمی و دقیق به تروکاژهای سینمایی، حقه‌های سینمایی و پشت صحنه‌های سینما می‌پرداخت. پالوده سخن گفتنش و بدون آلایش بودنش توجه را جلب می‌کرد. زمانیکه کسی تدریس می‌کند هرگونه کلمه اضافه ذهن را منحرف می‌کند و او بلد بود بدون این کلمات اضافه، برنامه‌اش را اجرا کند.
عالمی هیچگاه یک مجری معمولی نبود
این مجری تلویزیون تأکید کرد: اکبر عالمی هیچ گاه مجری‌ای معمولی نبود و «آن روی سکه» باعث شد بعد از آن هم پیجوی دیگر برنامه‌های او باشیم و تا «هنر هفتم» همگان را دوباره با خود همراه کرد. در این برنامه هم به گونه‌ای سخن گفتن از سینما را باب کرد که بعدها در بیشتر برنامه‌های سینمایی از الگوهای او استفاده شد. او آداب تخصصی خودش را داشت و از زیاده‌گویی و بیهوده‌گویی پرهیز می‌کرد. همیشه هم روی این نکات تاکید داشت که مجری باید در مقابل مهمان از تولید کلمات اضافی اجتناب کند و بر این مساله روی خود مراقبت داشته باشد.
هر پنجشنبه وقتی شبکه یک فیلمی پخش می‌کرد، خود فیلم دیدن اتفاقی بسیار اعجاب‌انگیز بود و بعد از آن پخش «هنر هفتم» حیرت دیگری برای نسل ما بود. برخی از برنامه‌ها فقط شما را عاشق می‌کنند اما کارکرد برنامه «هنر هفتم» این بود که جواب عشق شما را هم می‌داد و پاسخی به نیازها بود وی با اشاره به ویژگی‌های اجرای اکبر عالمی تصریح کرد: عالمی به اجرا به عنوان یک اثر هنری نگاه می‌کرد و از این حیث در انتخاب واژگان، لحن، آکسان گذاری و… حساسیت داشت. او در عین علمی و مستدل صحبت کردن بسیار شورانگیز حرف می‌زد. این شورانگیزی هم از علاقه بی حد و حصرش به سینما و هم عشق به آموزش دادن نشات می‌گرفت.
حسنی برنامه‌های عالمی را نوعی مرجع دانست و گفت: برنامه «آن روی سکه» چندی پیش در شبکه مستند بازپخش شد و هنوز هم حرف دارد و هیجان‌انگیز است و نکاتی در آن گفته می‌شود که شاید در کتابخانه ها پیدا نکنید.
وقتی مهران مدیری شوخی با اکبر عالمی را باب کرد
وی با اشاره به تاثیرگذاری اکبر عالمی در تلویزیون و برای مخاطبان عام و خاص گفت: مجموعه نوروزی «جنگ ۷۲» که چهره‌هایی چون مرحوم خسروی، داریوش کاردان و مهران مدیری آن را ساختند به نوعی بانی طنز تلویزیونی بود، مهران مدیری در این برنامه اولین بار شوخی با اکبر عالمی را باب کرد. این خود نشان دهنده تاثیرگذاری اکبر عالمی بود و اینکه از ویژگی‌های خاصی برخوردار بود که با آن شوخی می‌شد و مهران مدیری با رعایت احترام و با ادبیات طنز با این جمله زیبای اکبر عالمی که «امشب فیلمی از سینمای… ببینیم» این شخصیت را بازآفرینی کرد.
این مجری تلویزیون با اشاره به خاطرات دیگری از دهه ۶۰ گفت: هر پنجشنبه وقتی شبکه یک فیلمی پخش می‌کرد خود فیلم دیدن اتفاقی بسیار اعجاب‌انگیز بود و بعد از آن پخش «هنر هفتم» حیرت دیگری برای نسل ما بود. برخی از برنامه‌ها فقط شما را عاشق می‌کنند اما کارکرد برنامه «هنر هفتم» این بود که جواب عشق شما را هم می‌داد و پاسخی به نیازها بود.
وی اضافه کرد: عالمی هر بار که اجرایش را شروع می‌کرد افتتاحیه‌های طراحی شده‌ای داشت و نحوه ورودش به گفتگوها متفاوت و کنجکاوی‌برانگیز بود. او نفس‌گیری‌هایی داشت که هنوز هم در ذهن من مانده است و می‌توان گفت متفاوتی بود که درست عمل می‌کرد.
حسنی با اشاره به ابتلای اکبر عالمی به ویروس کرونا تصریح کرد: من ساعاتی قبل فیلم «۱۲ میمون» به کارگردانی تری گیلیام را می‌دیدم که پیش از این تماشایش برایم عادی بود، اما این بار بسیار از آن ترسیدم. همانطور که این فیلم نشان می‌داد ویروسی اکثریت مردم جهان را کشته است همانگونه که کرونا این روزها هم انسان‌ها را می‌کشد و همه دورهمی‌ها و در کنار هم بودن‌ها را از بین برده است.
وی در پایان عنوان کرد: باید به دقت با این ویروس رو به رو شد، شاید امروز اکبر عالمی برای برخی یک عدد در میان اعداد دیگری باشد که هر روز از دست می‌دهیم اما او یک استاد فرهیخته بود کمااینکه باقی نفراتی هم که هرروز از دست می‌دهیم، هر یک جهانی برای خودشان و خانواده‌شان دارند.
نظر شما